यामबहादुर थापामगर (बागलुङ १०, भकुन्डे, धौलेचउर) गाउँमा हुनेखानेले बसाइँ सराइ गरे हुँदा खाने र भुइँमान्छेहरु गाउँमै बसे सामाजिक परम्परा बुढाबढीको मृत्युसँगै
इन्जिनियर राकेश कार्की (लस एन्जेलस, अमेरिका) क्रान्तिको राँको कहिल्यै निभ्दैन जबसम्म दुःखको झिल्को बाँकी रहन्छ अभावको झिल्को बाँकी रहन्छ गरिबी, छुवाछुत,
ईश्वर पोखरेल ‘किन सधैँ सी ग्रेडका व्यक्तिलाई चान्स दिनुहुन्छ तपाई ?’ पत्रकारले सोध्यो । उहाँको जवाफ थियो, ‘ए ग्रेडका साह्रै घमन्डी
महेशराज खरेल (कोटेश्वर, काठमाडौँ) अपेक्षा र प्राप्तिका बिचको खाडल नै समस्या हो । सबैका चाहना भिन्नै हुन्छन् । बुझाइ पनि भिन्नै
लस्मिता तामाङ म एक सन्तान हुँ तर मेरो खुसीको सामु मेरी आमाले हारेकी छ म एक बुहारी हुँ तर मेरो कर्तव्य
यामबहादुर थापामगर (बागलुङ १०, भकुन्डे, धौलेचउर) गाउँमा हुनेखानेले बसाइँ सराइ गरे हुँदा खाने र भुइँमान्छेहरु गाउँमै बसे सामाजिक परम्परा बुढाबढीको मृत्युसँगै हराए मोटर बाटो र विकास गाउँतिर जाँदा गाउँका मानिस मोटर बाटोबाटै सुखको खोजीमा सहरतिर झन् सजिलै झर्न पुगे ।
इन्जिनियर राकेश कार्की (लस एन्जेलस, अमेरिका) क्रान्तिको राँको कहिल्यै निभ्दैन जबसम्म दुःखको झिल्को बाँकी रहन्छ अभावको झिल्को बाँकी रहन्छ गरिबी, छुवाछुत, जातपात, भेदभाव अनि बेरोजगारीको झिल्को बाँकी रहन्छ जब न्याय पाइँदैन देशकी चेलीको अस्मिता लुट्दा जबसम्म नातावाद र कृपावादले प्रतिभावानहरुलाई
महेश प्रसाईं स्टेटको ‘आइकन’ चिनारीबाट हालीमुहाली थिए कति तामझाम र रेशमी उत्तेजना, अन्तर्राष्ट्रियवादका, पर्देशी बुतामा, के थाहा कालान्तरसित द्वन्द्वित समयचव्रm वाक्पटु नाक बजाउँदै गलाको पासो जादुई पासाले प्रताडित हुने गर्छ, शत शत मातृवन्दनालाई नाघेर हिउँमा टेक्ने यात्रीछाया ‘स्टेटलेस’ जब हुन्छ
प्रो.के. सत्चिदानन्दन (अनुवाद: इन्द्र गिरी) म हुँ माझी मृत नदीको नदी–सतहको शुष्क बालुवामा कान थापेर तल पानीको चञ्चल सङ्गीत सुन्ने चेष्टामा छु । आउने गर्छन् धेरै अहिले पनि यहाँ, नुहाउन फागुनको महिनामा, भरिएको त्यो नदीको सम्झनामा । चढाउने गर्छन् अझै
मुरारीराज मिश्र (उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाण्डौं-७) दुई दशकभन्दा अघि अर्थात् २०६१ सालमा सदाबहार एवम् सर्वाधिक चर्चित गीतको शिर्ष नाममा आधारित रहेर
